Archief van Internationale Nieuwe Scène

Achtergrondinformatie

In 1972 besloten twee toenmalige acteurs van de Antwerpse Koninklijke Nederlandse Schouwburg (KNS), Charles Cornette en Hilde Uitterlinden, om Dario Fo’s toneelstuk Mistero Buffo te produceren. De Italiaanse volksliederen in de tekst werden vervangen door bewerkingen van Wannes Van de Velde. Het stuk combineerde oude theatertradities, zoals het mysteriespel en de commedia dell’arte, met maatschappelijk geëngageerd volkstheater. Mistero Buffo was een groot succes en er werd besloten een nieuw gezelschap op te richten voor de verdere vertoningen. Zo ontstond in 1973 de Internationale Nieuwe Scène. Het collectief bestond uit een grote groep getrouwen, onder wie de jonge Jan Decleir. I.N.S. ontwikkelde een eigen theatrale taal die sterk politiek geëngageerd en actiegericht was. In 1976 werd de groep gesplitst vanwege artistieke meningsverschillen en omdat sommige acteurs de betrokkenheid bij de arbeidersbeweging in strijd achtten met hun autonomie als kunstenaar. Naast het ‘Kollektief I.N.S.‘ kwam er de ‘I.N.S.-Mannen van den Dam‘. In 1997 ging het Kollektief I.N.S. op in de structuur van het voormalige ‘Wereldculturencentrum Zuiderpershuis’.

Mistero Buffo: een iconische voorstelling

Met Mistero Buffo werden internationale successen geboekt. In de historiografie wordt het stuk behandeld als een ijkpunt, dé iconische voorstelling van het geëngageerde toneel in Vlaanderen in de jaren 1970. Het werd ook geroemd als totaalvoorstelling, waarbij acteurs zongen en muziek maakten, en ook een dynamischer en lichamelijker speelstijl toonden dan gebruikelijk was. Bovendien was het de eerste Vlaamse voorstelling op het Festival van Avignon. Resolute internationale gerichtheid was een nieuwigheid.

Affiche voor de toneelvoorstelling ‘Mistero Buffo’ door de Internationale Nieuwe Scène (1973) | Collectie Amsab-ISG

Het archief van I.N.S.

Het archief van Internationale Nieuwe Scène tussen 1973 en 1997 bevindt zich bij Amsab-ISG in Gent. Het zakelijke archief omvat de boekhouding, subsidiedossiers, zakelijke correspondentie, contracten, enz. Het artistieke archief bevat dramaturgisch materiaal (waaronder theaterteksten, boeken en tijdschriften, mappen over bepaalde onderwerpen, reisverslagen, …), promotiemateriaal van producties, tentoonstellingen en andere projecten (persknipsels, programmabrochures in verschillende talen, tijdschriften, flyers, affiches, persmappen in verschillende talen, eigen publicaties, enz.), speellijsten, zaal- en lichtplannen, en meer … Daarnaast is er ook een fotoarchief met vooral productiefoto’s, audiomateriaal (cassettes en geluidsbanden met liedjes en muziek van voorstellingen, LP’s met liedprogramma’s) en video’s. Er zijn ook enkele markante decorstukken, onder meer de tafel en de fameuze stokken uit Mistero Buffo. Ook de plannen en de dossiers met betrekking tot de restauratie en de renovatie van het Zuiderpershuis maken deel uit van het archief van Internationale Nieuwe Scène.

Meer lezen

Deze tekst werd aangeleverd door Amsab-ISG en verwerkt door CEMPER.

Trefwoorden



, , , , , , , , , , , ,
,
, , ,